Ons laatste bericht.... - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Tineke & Anco Geffen - WaarBenJij.nu Ons laatste bericht.... - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Tineke & Anco Geffen - WaarBenJij.nu

Ons laatste bericht....

Door: Anco & Tineke

Blijf op de hoogte en volg Tineke & Anco

10 Juli 2009 | Nederland, Amsterdam


De tocht van Dover naar Nederland had weer alles in zich om echt van te genieten. Alhoewel de wind erg matig was en we de motor 32 uur hebben laten meedraaien om voldoende vaart te maken ging het lekker rap. Na een uur varen waren we al bij de shipping lanes. Voor de niet zeilers . Tussen Dover en Calais ligt het drukste vaarwater ter wereld. Een jacht moet haaks oversteken en het is 10 mijl breed.

Net als we de boeg wenden verslechtert het zicht tot 1 tot 2 mijl (hier heb je op land geen last van, op het water betekent het dat zodra je een vrachtschip ziet dit binnen 3,5 – 7 minuten bij je is). Op de AIS (automatic identification systeem) zien we dat het barst van de schepen. We lopen nu dwars op hun koers. Voor ons is deze snelweg van schepen nu het kortst, maar ze komen nu extra hard op je af. Tineke dus aan het roer en Anco onderdeks met kaartplotter, Radar, AIS en VHF in de weer. Het ging super. Tot op de minuut nauwkeurig konden we voorspellen wanneer de super cargo ships voorbij gingen. Regelmatig roept Anco ze dan aan, alle schepen verleggen probleemloos hun koers als dit nodig was. We hadden het echt naar ons zin.

Die nacht, naarmate we dichter bij Rotterdam komen, viel het ons op dat er enorm veel schepen voor anker liggen. Na Vlissingen tref je een ankergebied aan. Het bleek dat vanaf deze zone tot aan Rotterdam er een aaneengesloten lint van tankers, container en cargo schepen ligt. Twee jaar gelden nog was er geen schip te krijgen voor transport. Om 23.30 uur werd het pas donker. Juul en Tineke hadden de wacht tot 24.00 uur. Jort, Lars en Anco van 0.00 tot 04.00 uur. Het was onze laatste nachtwacht en we vonden het leuk dat met z’n vijven te doen. Heerlijk om nog een laatste keer te kunnen genieten van een volle maan en flink wat sterren. Om 16.00 uur de volgende dag lopen we Den Helder binnen. Champagne met ons 5jes. We did it!

We liepen Den helder aan om Ruben op te pikken. Hij wilde graag nog een keer mee. De getijde stroom dwong ons weer vroeg te vertrekken. Om 4.45 uur voeren we al weer weg. We waren nu echt weer op ons wad, het Unesco Werelderfgoed monument. Wij vinden dat terecht. Met zonsopkomst over dit water varen is fantastisch. Na een jaar en behoorlijk wat mijlen achter ons weten we weer dat wij Nederlanders een prachtig natuurgebied en zeilgebied hebben; Het Wad.

Alle windrichtingen komen weer aan bod als we door de geulen scheren. We besluiten het Scheurrak te nemen, de diepte is hier kritisch met onze 2.30 meter diepgang. De wind is vlagerig gemiddeld F6, maar heeft uitschieters tot 30 knopen. Het water blijft heel vlak en we zeilen nu super scheef. Anco vraagt nog even de waterstand op aan de Brandaris + 71 NAP dus we kunnen nu veilig over de ondiepte. Om 11.15 uur liepen we Terschelling binnen.
Als vanouds en of we drie weken vakantie hebben, holden de kids van boord . Op weg naar de voor hen vertrouwde plek om krabbetjes te vangen, te spelen in de speeltuin en vriendjes maken. Wasmachines en water gratis en het liggeld het goedkoopste van het afgelopen jaar.

We kunnen beiden zeggen dat na een jaar terugkomen met je varende huis dat een heel bijzonder gevoel oproept. We zijn blij dat we er weer zijn, maar voelen een zekere ambivalentie als we denken aan het opgeven van ons intieme avontuurlijke leventje. Het voelt nu zo lekker vertrouwd alles samen te doen in ons huis van 28 m2 en niemand die ons ritme verstoort. We moeten er nog maar even niet aan denken.

Het valt ons op dat, als we vertellen wat we gedaan hebben, we regelmatig de vraag krijgen hoe het was. Een simpele vraag maar waar begin je dan. We kunnen zo veel vertellen. Laten we in ieder geval vaststellen dat de reis onze verwachting overtroffen heeft. We hebben beslist de reis van ons leven gemaakt en zijn echt heel gelukkig dat we dit gedaan hebben. Stoer vinden we het ook. Zaken als het verkopen van ons huis, het gebruiken van al onze spaargelden en reserves en straks weer opnieuw beginnen, het doet er allemaal niets aan af.
Prachtige natuur gezien, onvergetelijke landschappen, op de mooiste ankerplaatsen van de wereld gelegen, alle tijd voor culturele zaken gehad, bewust meegemaakt hoe mensen gelukkig kunnen zijn in streken waar grote armoede heerst, heerlijke avonden genieten van sun-downers, bijzondere diersoorten van dichtbij meegemaakt, navigeren naar onbekende kusten en dan de ontlading van het aankomen, zelf onze kinderen les kunnen geven en ga zo maar door. Het hoorde allemaal bij ons avontuur.

Uiteraard hoort bij avontuur tegenslag en dat was er dan ook de eerste drie maanden na vertrek. Regelmatig vroegen we ons af, is dit het nu. Maar naarmate de reis langer duurde werd dit steeds beter. We merkten, door contacten met anderen, dat zij min of meer dezelfde gedachten hadden. Voor vertrek leef je in zo’n enorme hektiek en de zee kan je zo’n angst inboezemen, dat het zeker 4 maanden heeft geduurd voordat we deze stress voelden vervagen. Het echte gevoel van onthaast zijn kwam trouwens pas aan het eind van de Carieb. De reacties op de site hebben ons overigens enorm door deze periode heen geholpen. Een ervaring die aantoont hoe belangrijk een thuisfront is. Naarmate de tijd vorderde legden we diverse contacten met mensen vanuit alle streken van Europa. Het delen van gedachten en bespreken van zaken werd heel gewoon. Een contact dat heel intensief is en niet valt te vergelijken met contacten die je ervaart tijdens vakanties. Maar het meest bijzondere is nog wel de structuur waarin we samen leefden. Een jaar lang zo dicht bij elkaar staan is ons goed bevallen. Geen TV voor de kids. Gewoon lekker lezen. Geen krant die je humeur verpest.

Als we Lars vragen wat hij van het jaar vond, dan zegt hij:”Heel erg leuk, maar een jaar was genoeg”. Juul vond het “super gaaf en ik had het niet willen missen. Het begin vond ik wel moeilijk.” Jort zegt:”Het allerleukste is toch Terschelling”

Voor ons nu de vraag hoe lang we in staat zijn dit gevoel vast te houden. Het gevoel van onafhankelijk en vrij in het leven te staan. Het gevoel dat we heel bewust kunnen genieten van wat we doen en niet gedreven worden door het gevoel dat je op zoek bent naar meer en beter. Wij vrezen niet lang, maar we zullen zien. De overtuiging is er om bepaalde zaken anders te doen. Ach….. en als we weer lekker in de dagelijkse sleur zitten is dit ook helemaal niet erg. We kunnen immers de rest van ons leven terugkijken op hoe we het toen goed voor elkaar hadden.

Als laatste en belangrijkste regel van alle artikeltjes willen we jullie bedanken voor al jullie berichten op de site. De feedback heeft voor ons heel veel betekend. En niet in de laatste plaats Mirjam die onze financiën deed, alle opstappers, onderdak adresjes, Tea en Robin die echt zeeziekte hebben beleefd, en BJ die een week oude herinneringen aan zijn tijd in de Carieb kwam ophalen . Van ons allemaal:”Bedankt!” Bedankt voor de energie die het ons gaf.

Liefs Lars, Julia, Jort, Tineke, Anco.

  • 10 Juli 2009 - 11:34

    Petra:

    En jullie ook bedankt! Voor het kijkje in jullie jaar-leven-op-zee! Welkom terug. We zijn trots dat het jullie gelukt is en blij dat jullie weer veilig aan wal zijn gekomen.
    Veel succes met de besluiten die jullie de komende dagen / weken / maanden zullen gaan nemen in de stap om het leven in Nederland weer vorm te gaan geven! Dat zal misschien niet altijd even makkelijk gaan, maar zoals jullie zelf al schrijven : deze ervaring pakt niemand jullie meer af en heeft jullie ook weer als mens gevormd. Nogmaals, welkom terug. Kus vanaf Ameland xxxx

  • 10 Juli 2009 - 12:12

    Dick Van Eeuwijk:

    He anco en family

    Welkom terug aan boord zou ik zeggen allemaal weer heel terug en met een hele mooie ervaring in de rugzak.
    Super om jullie te mogen volgen was voor mij al spannend maar jullie hebben het echt meegemaakt hopelijk tot gauw .
    Zal niet vragen dan hoe het was maar wanneer je weer vertrekt okee.

    Groetjes dick


  • 10 Juli 2009 - 12:13

    Jannie:

    Petra neemt de woorden uit mijn mond....
    Welkom thuis lieve vrienden!
    Wij vertrekken maandag 3 weken naar Portugal. Hopelijk zien we elkaar daarna live.
    Veel liefs uit Hoofddorp xxx

  • 10 Juli 2009 - 12:14

    Die Ander Petra:

    Lieve Anco, Tineke, Lars, Julia en Jort,

    Met ontroering lees ik jullie laatste bericht. Jullie zijn weer heelhuids aangekomen in Nederland en zoveel levenservaring rijker. Anco en Tineke het is inderdaad superknap en getuigd van veel durf om aan zo'n avontuur te beginnen. Behalve de verhalen en foto's is het vooral de herinnering die niemand jullie ooit kan afnemen. Lars, Julia en Jort zullen zich vast in hun leven gaan realliseren hoe bijzonder het is dat jullie dit als gezin meegemaakt hebben. Wij vinden het superknap en zijn heel trots op jullie. Geniet van Terschelling en heel veel succes met weer opnieuw aarden in ons kikkerlandje.
    Dikke kus Petra, Christo en Thijmen

  • 10 Juli 2009 - 12:16

    Chantal Van Den Dam:

    eindelijk weerdichtbij. jullie waren steeds zover. het klinkt misschien wat raar. maar ik kijk er best naar uit om jullie weer te kunnen zien. ik weet neit maar heb jullie wel gemist1

    maar ondanks dat heb ik met jalozie jullie avonturen gevolgd. echt geweldig wat jullie hebben meegemaakt. zoveel nieuwe culturen nieuwe plekken. lijkt me geweldig.

    maar ook heel knap dat jullie het hebben gedurft. een jaar alles achter je laten. je huis, je rimte, je alles. maar de vrijheid. dat lijkt me ook zo heerlijk. als ik de kans zou hebben zou ik het ook gewoon doen denk ik. zoiets maak je meestal maar 1 keer mee in leven. en om dat dan samen me je gezinnetje te kunne doen. niks mooiers toch.

    leuk om de reacties van de kids te lezen. vooral die van jort. daar moest ik echt om lachen. is ook typisch jort1

    dat gevoel van vrijheid kan je vast houden. maar het is wel moeilijk toe te passen in het normale leven. omdat er altijd zoveel moet! en het is zo vaak een chaos. dan kom je tijd te kort. geen tijd voor ontspanning. gewoon maar doorgaan. maar goed. je bepaalt zelf wat je doet met dat gevoel. geef jezelf die vrijheid. door 1 keer per week 1 per maand gewoon een dag alles los te laten. en weer even die vrijheid te voelen. even niks. deze reis zal altijd invloed houden op jullie leven. en dat is iets wat niemand jullie kan afpakken. maar goed in het begin zal het zwaar tegen vallen ben ik bang. het zal wel effe duren voor jullie weer gewend zijn. ik heb dat altijd na stage. 10 weken lang in de praktij lekker bezig zijn en dan moet je weer 10 weken naar school. meestal heb ik bijna alle 10 de weken nodig om weer te wennen. gelukkig ben ik op stage al binnen een week gewenkt. maar goed moet je nagaan als je een jaar weg bent geweest. maaar goed nou heb ik zo wie oz snel last van veranderingen hoor. ik weet zeker dat het helemaall goed gaat komen.

    graag gedaan. ik vond het altijd leuk om jullie verhalen te lezen. wist niet altijd wat ik moest schrijven. en had soms ook gewoon geen tijd. maar het was heerlijk om te lezen.

    geniet er nog effies van en tot snel!

    xx

  • 10 Juli 2009 - 12:40

    Vera:

    Een jaar is voorbij. But you did it. Niemand kan deze ervaring jullie afnemen. En dan eindigen op Terschelling. Wat wil je nog meer? Welkom terug in onze kikkerlandje. dikke kus vera

  • 10 Juli 2009 - 15:49

    Vincent Van Zaalen :

    Lieve luitjes
    Geweldig dat jullie weer heelhuids terug zijn en een geweldige ervaring rijker. Knap dat jullie dit hebben aangedurfd want daar is heel wat doorzettingsvermogen voor nodig. Terugkijkend gaat dit jaar steeds langer duren en blijft het altijd een voor en een na de reis. Dat is althans mijn ervaring.

    Ik roep al maanden hier in huis heel hard: "ik wil ook". Ik heb nu twee maanden in pocket dus wie weet. Hoeveel kost die boot?

    Tot gauw? liefs Vincent

  • 10 Juli 2009 - 16:23

    Joyce Dusseljee:

    Hallo allemaal.
    Welkom thuis in winderig en nat Nederland. Fijn dat jullie allemaal weer gezond en wel terug zijn. We zien elkaar over 5 weken. Nu gaan wij met z'n drietjes van de zon genieten in Egypte. Lars, Julia en Jort, geniet nog van de vakantie.
    Groetjes, Joyce

  • 10 Juli 2009 - 21:50

    Tonnie & Karin:

    Dag lieve familie,
    Uiteraard sluiten we ons aan bij alle bovenstaande berichten: Fijn dat jullie weer thuis zijn!! Jullie hebben een geweldige ervaring genoten, en hoe snel je ook weer zult worden opgeslokt door de sleur van alledag: deze ervaring pakt niemand jullie af, en zal jullie toch voor het hele leven realisteitszin meegeven!
    Wij komen heel graag binnenkort als vanouds langsvaren en vragen dan lekker wel "hoe was het?".
    Geniet ondertussen van het Nederlandse Wad, en bijbehorend klimaat...
    Tot gauw!
    Tonnie, Karin, Ilse & Jelmer

  • 11 Juli 2009 - 08:11

    Angelique:

    Welkom terug in Nederland. Met veel plezier en bewondering hebben we jullie verslagen gelezen. Het was op die manieer net of we toch een beetje mee konden varen. Wat hebben jullie een boel meegemaakt. Echt een ervaring waar je lang op kunt teren. Ondanks dat varen niet mijn ding is, ben ik toch wel een beetje jaloers geweest op jullie het afgelopen jaar. Geniet nog even van de laatste dagen en tot gauw in Almere.
    Groetjes, Angelique, Marcel en Mariska

  • 11 Juli 2009 - 08:59

    Kl. Oma.:

    Lieverds. Heerlijk dat jullie weer in de buurt zijn. Wat kan Formerum dan mooi zijn he!
    Jullie hebben ervaren wat elementen met jullie deden en hoe je samen kunt zijn in zo'n kleine ruimte in de oneindige ruimte van de zee.
    Geniet nog even van dat gevoel maar toch tot Lelistad.

    liefs Ma/Oma.


  • 11 Juli 2009 - 20:35

    Bas En Irena Bonhof:

    Hi Family,
    Welkom thuis in Nederland. Het was heerlijk om elke keer jullie belevenissen te mogen volgen. We hebben het hele jaar aan jullie gedacht, we wensen julie een prachtige thuiskomst en veel plezier bij alles wat jullie de komende tijd gaan mee maken. want ook dat is bijzonder. We zien elkaar vast ergen een keer op het water of op het hockeyveld??? groetjes van ons:
    Bas-Irena-Daan-Britte-maud

  • 12 Juli 2009 - 18:46

    Petrie:

    Lieve Tineke, Anco, Jort, Julia en Lars, Jullie hebben het toch maar mooi gedaan! Wat voor velen van ons een droom blijft is voor jullie werkelijkheid geworden. 1 vol jaar vol avontuur en wij mochten via jullie website deelgenoot zijn. Als jullie alles weer op de rit hebben kom dan eens aan in Brabant, want ook hier heeft de tijd niet stilgestaan.
    Lieve groet Edward, Petrie, Sterre & Sophie

  • 13 Juli 2009 - 07:34

    Chantal De Groot:

    Welkom back home! Geniet van jullie laatste weekjes "vakantie". Ik zal zeker jullie verhalen missen maar wellicht.... tot gauw!

    Groetejs Chantal

  • 14 Juli 2009 - 07:09

    Sjan:

    wat leuk dat jullie weer in nederland zijn.
    ik hoop jullie snel te zien.
    deze reis kan jullie niemand afnemen.

    groetjes sjan

  • 15 Juli 2009 - 18:10

    Fenna:

    Lieve Anco en Tineke, Lars, Julia en Jort,

    Ik ben heel blij dat jullie allemaal heelhuids terug gekomen zijn. Ik vond het interessant jullie beleving van de reis te volgen en de ontwikkelingen daarin. Bedankt!, ook voor het afsluitende verslag.

    Alhoewel jullie nu in Nederland zijn, is jullie avontuur nog niet helemaal afgelopen, denk ik. Nu komt de grote uitdaging om je opnieuw te settelen. Dit zal jullie vast ook lukken. Jullie schreven al dat de focus niet gericht is op 'meer en groter', wat ruimte geeft. Wanneer alles weer bij het oude is, dan kun je nog op elk moment bewust stil staan met waar je mee bezig bent en evalueren/ kiezen of de gekozen koers de juiste is of dat je deze een bij wilt stellen, 1 of 2 graden maakt al een groot verschil. Ook dit is een avontuur, ook al ziet het er niet meer zo uit misschien. Belangrijk om proactief te blijven, in plaats van reactief. Want dat is juist wat je afgelopen jaar hebt kunnen doen met zijn vijven en waar je van hebt genoten. Go on with it in the Netherlands.

    Ik geniet op dit moment in Canada en de USA met de kinderen en mijn ouders van een heerlijke vakantie. Ik zie jullie misschien aan het einde van de zomervakantie of erna in Almere?

    Liefs Fenna, Marijn en Jorrit




  • 20 Juli 2009 - 17:24

    HALS :

    Leuk om te lezen dat jullie weer veilig terug zijn. Jullie hebben een prachtige reis gemaakt. Wij hebben elkaar gekruist. Wij zijn momenteel met onze Waterman in Brighton, we hebben een reparatie aan onze mast. Dus kunnen we even niet verder. Het weer is niet best, maar dat hoef ik jullie niet uit te leggen.

    Wij wensen jullie weer heel veel plezier in Nederland. Hopelijk wennen jullie weer snel. Voor de kinderen lijkt het mij heel erg leuk dat zij weer hun vriendjes en vriendinnen kunnen opzoeken.

    Als jullie onze reis willen volgen, kijk dan op

    www.hals.waarbenjij.nu

    HALS (Henri, Akke Lotte en Silke).

  • 20 Juli 2009 - 22:48

    Sipko En Angelique:

    Hallo lieve allemaal,
    als jullie in Makkum komen, bel even , dan komen we er zeker aan.
    Wij zijn nog steeds druk in huis bezig met een mega verbouwing, maar we maken tijd vrij om jullie op te zoeken.
    Veel liefs uit Middenmeer.

  • 29 Juli 2009 - 19:33

    Rolf, Trea En Kids:

    Eindelijk onze reactie op jullie laatste bericht. Net terug van onze vakantie en nu bij het lezen van jullie verhaal is dit al "oud" nieuws. Het was leuk om samen 4 dagen naast elkaar op Terschelling te liggen. Mooie verhalen over "alle" plekjes waar jullie zijn geweest en over de ervaringen die jullie hebben opgedaan. Als je elkaar dan weer ziet kun je je bijna niet voorstellen dat er een jaar tussen de afscheidskoffie en het weerzien op Terschelling heeft gezeten.
    Een super belevenis voor jullie geweest en het was voor ons erg leuk om te volgen.

    Groetjes en tot gauw!

    Rolf, Trea, Mathijs en Ivo

  • 05 Augustus 2009 - 21:32

    Eveline:

    Hoi Allemaal,
    Ik heb net nog eens al jullie verhalen zitten lezen en ja het gevoel is alsof ik er het hele jaar ben bij geweest. Wat een fantastische reis hebben jullie toch gemaakt. Daar mogen jullie best wel trots op zijn, ondanks de tegenslagen in het begin. Ik hoop dat jullie gezond en wel weer terug zijn in dit rare, natte kikkerland en nu weer tropisch warm kikkerland. Nu nog lekker anderhalve week genieten en dan wordt het voor de kids weer wennen om weer les te krijgen in een klas en niet meer van mamma. Hoewel ik wel geloof Tineke dat je een wereld(;-D) juf bent. Maar dat ben je ook want je bent tenslotte de wereld bijna rond geweest. Ciska kan niet wachten totdat ze Julia weer ziet. Zeker nu haar nieuwe kamer in ons nieuwe huis een en al dolfijnen is.Ze wil het zo graag laten zien aan haar en de verhalen horen hoe het is om dolfijnen in de grote oceaan te zien zwemmen in plaats van in het dolfinarium.
    Mensen geniet nog van de laatste week. Wij gaan er nog een weekje tussen uit na een zware en buienachtige verhuizing. Wij vertrekken vrijdag naar de Ardenne met z'n 3tjes en komen de 14de weer terug.
    Groetjes en tot gauw.
    Liefs Eveline en kids

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tineke & Anco

Medio Juni gaan de Van Geffentjes een zeilreis maken. Samen met onze kinderen Lars 9, Julia 8 en Jort 4 gaan we langs de kusten van de Noordelijke Atlantische Oceaan hoppen. Onze boot heeft de naam Wanderer. Het is een Jeanneau uit 1990. 13,30 meter lang, 4,15 meter breed en diep 2,20 meter. Ze heeft een doorvaarthoogte van 18 meter. Volg ook www.larsenjulia.waarbenjij.nu Tineke en Anco van Geffen

Actief sinds 04 Feb. 2008
Verslag gelezen: 11627
Totaal aantal bezoekers 168388

Voorgaande reizen:

22 Juni 2008 - 31 Juli 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: