Doorstart!

Het is zondagavond 22.32 uur. We hebben het schip net klaar en de kids zijn een 25 minuten geleden naar bed gegaan. Laat gegeten door een lange zeildag. Eindelijk hebben we Nederland achter ons gelaten. Weliswaar 5 kilometer van de Nederlandse grens en met boten uit Delfzijl en Eemnes achter ons, maar Zeebrugge ligt toch echt in het buitenland. Onder het genot van onze laatste druppels Huttenheugter kruidenbitter , maken we de balans op van de laatste vier dagen. Woensdag ging ze te water. Tot donderdag hebben we hard gewerkt aan de boot. Aan het einde van deze dag konden we gelukkig de reis weer voortzetten. Er was heel hard gewerkt aan het schip en dat zagen we. We kunnen ons gelukkig prijzen met de inzet van de werf.
De moraal enigszins getemperd, maar we hadden er weer zin in. Tineke kamt met een lastig gevoel van heimwee en Anco is opgewekt(hoezo heimwee?) over het feit dat een aantal zaken die zo ie zo anders moesten nu goed voor elkaar zijn. Mast en verstaging door een expert gesteld is. Verder hebben we de windgenerator paal extra laten versterken. Als het ding er dan toch af moest tijdens de reparatie, dan kon dit ook mooi aangepakt worden. Bij hem een zorg minder.
Het zal iedereen in Nederland opvallen, maar het weer de laatste drie weken is gewoon slecht te noemen. Onvoorstelbaar dat we drie weken aaneen depressies over ons heen krijgen met veel wind en regen. Af en toe een bui wordt opgewekt geroepen aan de andere kant van de radioverbinding. En voor zeilers voegen we hier aan toe: “west zuid west 4-7 en in buien matig zicht”. Drie weken aaneen. Het valt Julia niet eens meer op. Vandaag gaf ik aan dat ze stil moest zijn, omdat Papa graag het weer bericht van de Nederlandse Kustwacht wilde beluisteren. Ze begreep niet dat ik elke dag naar het zelfde bericht luister. “Je kent dat nu toch wel papa”
We wilden vrijdag via de Roompot naar Zeebrugge. Dit is via de Zeelandbrug. De Oosterschelde afvaren richting zee. Je gaat dan langs het bekende Neetje Jans de zee op. Het vooruitzicht was zuid west 4-5, de enige rustige dag tot maandag willen we pakken om over zee de kortste route te varen. Eenmaal buiten zet de wind weer flink door. Waarschuwing gaat uit en we hakken in zeer steile golven. De wind en stroom komen recht van voren en het gebied zit vol met verraderlijke zandbanken. Uitwijken om de golven scheef te nemen is daardoor niet mogelijk. De enige optie is dus rechtdoor en heel hard neerkomen in het golfdal. We schatten de golven op 1,5 – 2 meter. Het is niet zozeer de hoogte als wel de korte afstand en de steilheid die het zwaar maakt. Regelmatig duikt de nieuw gecoate boeg diep in de golven. Daarbij de gangboorden vullen met water. We schieten niet op. De stroom staat dit niet toe. Het is nat. Alles is zout door het sprayen van het zoute water. Als Tineke vraagt hoe lang dit nog gaat duren dan is Zeebrugge nog zeker 5 uur varen volgens Anco. Onderdeks is de moraal niet best. De kinderen zijn in de achterkajuit bij elkaar gekropen. Allemaal onder een deken. Dit omdat het lawaai van het neerkomen hier minder hard doorklinkt. Waarom zo doorgaan als er een alternatief is. We gaan terug. Rust!. Voor wind, golven en stroom. Wat een verschil. Het lijkt ineens zomer. Inmiddels geeft de windmeter 22-28 knopen aan. Voor niet zeilers dit is normaal zo vlak voor de kust. Meer op zee met dieper water worden de golven gelijkmatiger en langer.
We besluiten via Veere naar Vlissingen te gaan. We kunnen dan de “slechtste dag” van de vier lekker voor anker gaan bij Veere. Eenmaal voor anker een dagje luieren en lekker met de bijboot naar toch wel één van de mooiste stadjes in Nederland. Op maandag via het Kanaal door Walcheren via Middelburg naar Vlissingen en vervolgens de Westerschelde uit naar zee en op naar Zeebrugge. De tocht verliep aanmerkelijk beter. Ondanks een windopgave van de kustwacht 4-5 en een reële windkracht 6. Lopen we net voor hoogwater het zeegat uit. De golven zijn lekker rond en lang. Onderweg nog even een bui en 32 knopen wind. De wind houdt 20 minuten aan. Maar de zee blijft relatief kalm. Die namiddag een heerlijk zeilavond en om 19.10 uur lopen we Zeebrugge binnen.
Zeebrugge stroomt niet over van schoonheid maar de haven is niet onaardig , bovendien liggen we bijna naast een Russische onderzeeër. Vanochtend bleek dat onderdeel te zijn van een Maritiem themapark. De kinderen mochten vandaag bepalen wat we gingen doen en dat werd dus dit museum. We hebben naast de Russische duikboot ook nog het lichtschip West-Hinder bezocht. In dit themapark ontdek je de geheimen van de zee en maak je kennis met de rijke visserij geschiedenis. Veel informatie over de evolutie van de haven, de visserij en het ontstaan van de Noordzee. En voor de echte kleintjes een diepzeemobiel, een ballenbad en een piratenspeelparadijs. Voor de zeilers onder ons, best de moeite waard als je een dag verwaait ligt in Zeebrugge. Na het museumbezoek lekkere verse vis gehaald en terug naar de boot voor een kop thee knus bij de kachel. Het is maar liefst 12 graden.
De zondag is niet alleen de ochtend van de croissantjes, de voorverpakte van AH, maar ook van de EigenWijsjes, gekregen van Carolien(moeder van school). EigenWijsjes zijn coachingkaartjes om positief te leren denken. Iedere zondag, er zitten 52 in het doosje, trekken we een kaartje en die plaatsen we op een zichtbare plek op de boot, zodat we er regelmatig aan herinnerd worden tijdens die week. De kinderen doen mee, als je van jongs af aan gewend bent positief te denken , leg je de basis voor een goed zelfbeeld. Het EigenWijsje van deze week luidt :”Ik zie het goede in mensen”. Zo kunnen we sommigen van jullie ook nog een beetje coachen vanaf het water.
Morgen gaan we verder, de wind verwachtingen zijn zeer gunstig dus we gaan er van uit ergens aan de Franse kust binnen te lopen.
A bientôt