De laatste 30 mijl

Als ik dit schrijf is het 3.00 uur locale tijd. In de verte zijn de lichtjes en contouren van Horta nu goed te zien. Nog 30 mijl en dan hebben we 2600 zeemijl afgelegd. Binnen ligt iedereen, nu eindelijk eens, goed te slapen. De afgelopen dagen was het flink stampen in de 5 meter hoge golven en werden we regelmatig opgeschrikt door enorme knallen veroorzaakt door een harde landing op een golf. Vaak gevolgd door een enorme hoeveelheid buiswater. Echt goed uitrusten doe je dan niet. Hoe dan ook hiervan is nu geen sprake. De zee is nagenoeg golfloos, geen wind, geen maan en een wolkenloze hemel toont ons de Melkweg. Aankomen op deze manier is meer dan geweldig. Het bijzondere aan zeezeilen is juist het aankomen, hier gaat het immers om. je leeft daar naar toe, vooral als het vooruitzicht een voor jou onbenkende kust of haven is. Een gevoel iets te gaan ontdekken blijft fascinerend. In zekere zin geldt dit tijdens onze reis nog het sterkst voor de Azoren. slechts zo'n 1150 jachten doen deze archipel van eilanden jaarlijks aan. Een plek dus waar naar verhouding bijzonder weinig jachten en toeristen komen. Een plek dus waarvan je altijd kunt blijven zeggen dat je een van de weinigen was.

De dagen achter ons hebben gelukkig een paar zaken goed gemaakt. Zo hebben we een tonijn gevangen van ongeveer 20 kilo. Robbert moest een zwaar gevecht leveren om het beest binnen te krijgen. Volledig verzuurd, na een gevecht van een half uur, lag het beest aan dek. Hoe pak je dat aan. Na een zware operatie, waarbij de kuip een en al schub, visvet, bloed en stukken tonijn was en onze zeilpakken er uit zagen als op een visafslag, hadden we keurig 40 mooie stukken tonijn en twee bakken tonijn reepjes voor bij de borrel. Na een diner en een lunch met tonijn vonden we het wel genoeg. Even een tonijn stop inbouwen. Gelukkig bracht de heerlijke uiensoep van Karel uitkomst. Terwijl we genoten van deze soep stond Wietse recht op in de kuip. Alle factoren waren aanwezig voor de green flash. De luchtvotigheid, mate van bewolktheid, luchtdruk, enfin dit ging hem worden. De aandacht voor het verschijnsel bleef beperkt tot Wietse en Lars die op de uitkijk stonden. Ja!!!! Wietse was helemaal enthousiast er was een green flash zichtbaar geweest. De anderen hadden hem weer gemist. Welnu hiermee zijn we dus tot de conclusie gekomen dat de verwachtingen niet te hoog gespannen moeten zijn. Je hoeft geen beschermende middelen te dragen voor de ogen. De sky is niet gedurende een ogenblik volledig groen en als je op het verkeerde moment knippert met je ogen wordt het ook niks. Het fenomeen blijft beperkt tot een kleine verkleuring rondom de zon.

Opvallend was dat de vangst van de vis ons nieuwe energie gaf. Iedereen was hangerig en lamlendig. Het ontbreken van veranderingen in het dagpatroon zorgt ervoor dat je steeds minder zin krijgt om dingen aan te pakken. Verder was opvallend hoe koud het op zee kan zijn. Nu was het mij bekend dat het na de Carieb snel kouder zou worden. Dit klopt helemaal. De afgelopen dagen hadden we een straffe noorder wind. Dit brengt werkelijk steen koude lucht met zich mee. We hebben de kachel binnen daarom maar aan gedaan en 's-nachts buiten zitten is een koude bezigheid. Ondanks deze koudere buitenlucht blijkt dit voor vissen minder van belang. We trokken de conclusie dat over boord vallen een gevaarlijke bezigheid is. In de afgelopen dagen hebben we meerdere keren een haai, vlak naast de boot, aan de oppervlakte gezien en barst het van de Portugese oorlogsschepen. (de gevaarlikste kwal op aarde) Gelukkig worden we wel dagelijks meerdere keren begroet door dolfijnen. Inmiddels hebben we 4 verschillende soorten gezien. Vaak mooi sierlijk springend rondom de boot. Als iemand nu roept... dolfijnen!!!.. gebeurt er niet veel meer. We lezen gewoon verder. Walvissen zijn we nog niet echt tegengekomen. Het bleef beperkt tot die ene bruine rug met waterzuil, op grote afstand, van een vinvis. Groepen met potvissen zien we niet, terwijl dit de plek op aarde is waar je ze kunt bewonderen.

Nog effe en dan: douchen, foto's nemen van onze baarden en dan weg met die prikdingen, inklaren, wandelen, Peters Port (de beroemdste zeilers kroeg ter wereld) bezoeken, lekker uit eten, geen gehobbel, zout afspoelen uit de kussens, boot schoonmaken etc.

Anco