Op vakantie in Frankrijk
Door: Anco
Blijf op de hoogte en volg Tineke & Anco
09 Februari 2009 | Martinique, Fort-de-France
Het voelt aan alsof we op vakantie zijn in Frankrijk. Jullie zullen zeggen dat zijn jullie toch al 7 maanden. Na al die voormalige Britse eilanden en hun armoede is het op Martinique weer net alsof je drie weken op vakantie bent in Europa. Heerlijk weer, moeilijk moeten doen in het Frans, grote supermarkten met Europeesche producten , mooie stedenbouw en natuurlijk overal nieuwe Franse auto’s. Ons doel op Martinique ging vooral uit naar het laten verrichten van diverse reparaties en noodzakelijk onderhoud. De overtocht had z’n tol gevergd en dit moest hersteld worden. Aanvankelijk dacht Anco het zelf te kunnen maar dit bleek uitgesloten. Er was ons al verteld en de pilot bevestigde dat, dat hier een geweldig nautisch centrum is waar praktisch alles voorhanden is. We zijn tot de conclusie gekomen dat voor een franse boot elk onderdeel voorradig is. Alle reparaties zijn snel en zeer vakkundig uitgevoerd. Bij dit alles werden we aangenaam verrast dat het belasting vrij uitgevoerd werd. Het voorstag is even grondig onderhanden genomen zodat het Profurl rolreefsysteem weer goed werkt. De lagers waren vastgelopen waardoor de geleidebus gebroken was. Terwijl ze dit aan het repareren waren in de hitte (geen wind in de marina) hebben we genoten van zelf gemaakte zuurkool uit de Alsace streek.
Voordat we Martinique bereikt hadden moesten we enkele eilanden ronden. We vertroken van Bequia op zondag. Met een soort van weemoed, de kans is groot dat we dit nooit meer zien, zeilden we de Admirality Bay uit. Een heerlijke zeildag met een acceptabel 15-20 knopen bracht ons in drie uur naar Walilabou Bay. Toch nog een keer de set van de Pirates zien, douchen onder de waterval, papaya’s plukken en midden in het regenwoud liggen. Die nacht lagen we alleen in de baai en klonken de jungle geluiden in deze donkere nacht wel heel dichtbij. Anco sliep voor de zekerheid met een mes in zijn nabijheid. We hadden al zoveel negatieve verhalen over St. Vincent gehoord. Toen we om 8.30 uur wegvoeren storte een tropische regenbui op ons neer. Het blijft een heel bijzondere plek. Het is met niets te vergelijken. De twee dagen erna waren natte tochten. Hoog aan de wind de zeegaten voor en na St. Lucia nemen. De wind kwam geregeld tot 30 knopen en zakte eigenlijk niet onder de 25. In zeiltermen een stijve bries genoemd. Een zeegang die sterk overeenkomt met de Noordzee met harde wind lag voor ons, 2 tot 3 meter met locaal vervelende grondzee effecten. Regelmatig dook de boeg in een dal en schepte flink wat water. Nat en flink uitgewaaid kwamen we aan. Bij dit weer blijf je in je zwembroek doorgaan en aan het einde van de dag kun je een dikke opgedroogde zoutlaag van je huid afschrapen. Het was lang geleden dat we aan de wind gezeild hadden. Onder St. Lucia waar de zeegang af nam voeren we dwars door een school Pilot Whales. Kleine walvissen die maximaal 4 meter lang worden. Het waren er zeker 25. Na drie natte dagen kwamen we aan in Frankrijk. Heerlijk om te zien dat ons bootje geen enkele moeite had met deze deining en wind .
Het was inmiddels dinsdag en van school was nog weinig gekomen. Onder zulke omstandigheden is het onmogelijk lesgeven. De dagen ernaar werd maar weer eens duidelijk dat zelf lesgeven een moeilijke taak is. Tineke had echt moeite Lars en Juul te motiveren bij de les te blijven. Als docent neem je denk ik makkelijker afstand van je leerling, als ouders zit je er veel dichter op. Voor de kinderen is het evenzeer schakelen, immers als docent heb je een andere houding dan als ouder. Zelf lesgeven vraagt veel discipline en heel veel doorzettingsvermogen. Elke dag van 9.00 tot 12.30 uur lukt Tineke nog steeds. De reden dat ze moeilijk te porren waren voor de les waren alle Nederlandse, Noorse en Amerikaanse vriendjes. In Le Marin kwamen we de Imagine tegen met drie Amerikaanse kinderen.
De dagen erna zijn heel veel uren spelend op het strand en met elkaar doorgebracht. Dagelijks om een uur of 13.00 gaat de VHF op kanaal 72 en zijn de kinderen te horen die afspraken maken om te gaan spelen. Op het hoogtepunt lagen we met 5 Nederlandse schepen, twee Noorse en een Amerikaans schip met kinderen in de baai van St.Anne. Verjaardagen op het strand, praten over wat iedereen boeit en gedaan heeft en weer gaat doen als ze terug zijn. Je hebt het gevoel dat je elkaar al jaren kent en het voelt allemaal heel vertrouwd. Na twee weken werden we weer verenigd met de Saeftinghe en de Samba. Het voelde weer erg goed.
Om in Le Marin aan wal te komen kun je met je dinghi door een stuk mangrove bos varen. Prachtige geel, rode krabben lopen hier rond en veel vogels . Het was fantastisch om te zien hoe enthousiast de kinderen reageren op dit soort natuurschoon. Lars somde op wat hij aan verschillende schaaldieren en vissen al had gezien tijdens de reis. Het is heel mooi om te zien dat hij dit allemaal zo bewust mee maakt. Jort ervaart dit anders, maar geniet hier ook zichtbaar van.
Voordat we Martinique bereikt hadden moesten we enkele eilanden ronden. We vertroken van Bequia op zondag. Met een soort van weemoed, de kans is groot dat we dit nooit meer zien, zeilden we de Admirality Bay uit. Een heerlijke zeildag met een acceptabel 15-20 knopen bracht ons in drie uur naar Walilabou Bay. Toch nog een keer de set van de Pirates zien, douchen onder de waterval, papaya’s plukken en midden in het regenwoud liggen. Die nacht lagen we alleen in de baai en klonken de jungle geluiden in deze donkere nacht wel heel dichtbij. Anco sliep voor de zekerheid met een mes in zijn nabijheid. We hadden al zoveel negatieve verhalen over St. Vincent gehoord. Toen we om 8.30 uur wegvoeren storte een tropische regenbui op ons neer. Het blijft een heel bijzondere plek. Het is met niets te vergelijken. De twee dagen erna waren natte tochten. Hoog aan de wind de zeegaten voor en na St. Lucia nemen. De wind kwam geregeld tot 30 knopen en zakte eigenlijk niet onder de 25. In zeiltermen een stijve bries genoemd. Een zeegang die sterk overeenkomt met de Noordzee met harde wind lag voor ons, 2 tot 3 meter met locaal vervelende grondzee effecten. Regelmatig dook de boeg in een dal en schepte flink wat water. Nat en flink uitgewaaid kwamen we aan. Bij dit weer blijf je in je zwembroek doorgaan en aan het einde van de dag kun je een dikke opgedroogde zoutlaag van je huid afschrapen. Het was lang geleden dat we aan de wind gezeild hadden. Onder St. Lucia waar de zeegang af nam voeren we dwars door een school Pilot Whales. Kleine walvissen die maximaal 4 meter lang worden. Het waren er zeker 25. Na drie natte dagen kwamen we aan in Frankrijk. Heerlijk om te zien dat ons bootje geen enkele moeite had met deze deining en wind .
Het was inmiddels dinsdag en van school was nog weinig gekomen. Onder zulke omstandigheden is het onmogelijk lesgeven. De dagen ernaar werd maar weer eens duidelijk dat zelf lesgeven een moeilijke taak is. Tineke had echt moeite Lars en Juul te motiveren bij de les te blijven. Als docent neem je denk ik makkelijker afstand van je leerling, als ouders zit je er veel dichter op. Voor de kinderen is het evenzeer schakelen, immers als docent heb je een andere houding dan als ouder. Zelf lesgeven vraagt veel discipline en heel veel doorzettingsvermogen. Elke dag van 9.00 tot 12.30 uur lukt Tineke nog steeds. De reden dat ze moeilijk te porren waren voor de les waren alle Nederlandse, Noorse en Amerikaanse vriendjes. In Le Marin kwamen we de Imagine tegen met drie Amerikaanse kinderen.
De dagen erna zijn heel veel uren spelend op het strand en met elkaar doorgebracht. Dagelijks om een uur of 13.00 gaat de VHF op kanaal 72 en zijn de kinderen te horen die afspraken maken om te gaan spelen. Op het hoogtepunt lagen we met 5 Nederlandse schepen, twee Noorse en een Amerikaans schip met kinderen in de baai van St.Anne. Verjaardagen op het strand, praten over wat iedereen boeit en gedaan heeft en weer gaat doen als ze terug zijn. Je hebt het gevoel dat je elkaar al jaren kent en het voelt allemaal heel vertrouwd. Na twee weken werden we weer verenigd met de Saeftinghe en de Samba. Het voelde weer erg goed.
Om in Le Marin aan wal te komen kun je met je dinghi door een stuk mangrove bos varen. Prachtige geel, rode krabben lopen hier rond en veel vogels . Het was fantastisch om te zien hoe enthousiast de kinderen reageren op dit soort natuurschoon. Lars somde op wat hij aan verschillende schaaldieren en vissen al had gezien tijdens de reis. Het is heel mooi om te zien dat hij dit allemaal zo bewust mee maakt. Jort ervaart dit anders, maar geniet hier ook zichtbaar van.
-
09 Februari 2009 - 21:19
Petra:
Geinig dat schapenscheerdersfeest en wat een witte billen;-) Geniet er maar lekker van. Wij maken ons op voor de wintersport. Zag net dat het daar erg koud gaat worden dus thermo-ondergoed bij de hand. Hebben jullie niet erg nodig zeker.
Groeten Petra, Christo en Thijmen
-
10 Februari 2009 - 06:13
Nicole:
Wauw!!
Het blijft boeien en verrassen! Eeehm, waar ken ik die woorden van :-)
Ik zie dat jullie nog lekker aan het genieten zijn. Wij maken ons, net als Petra, op voor de wintersport. Ook leuk! Dit jaar geen skitrip met collega's! Helaas, de club wordt steeds kleiner :-(
Ciao!
Nicole -
10 Februari 2009 - 07:27
Kl.Oma:
Lars, ik ben heel erg benieuwd wat voor dieren je allemaal hebt gezien.Ik word steeds nieuwschieriger. Maak je er zelf foto's van?Gezien de foto's genieten jullie enorm. Zuurkool in de zomer? moet er niet aan denken, hier eten we het vanwege de kou. Anco/papa zal er wel iets anders mee gedaan hebben dan stamppot.Met veel regen en natte sneeuw groet ik jullie daar in de zon. Geniet ervan
Mam/Anje/KLoma. -
10 Februari 2009 - 07:38
Marinette:
Heerlijk hoor, naar die foto's te kijken. Wij hebben de wintersport al gehad. Zit nu tegen wat papperige sneeuw in Annen aan te kijken. Twee weken geleden naar broer Arno in Engeland gewwest. Die volgt jullie ook op de voet (te water).
groetjes en fijne reis verder! Marinette
-
10 Februari 2009 - 11:02
Jannie:
lieve allemaal,
kan die laundry boot ook bij ons langsvaren? doen ze ook de strijk.... lekker belangrijk allemaal he?! lees dat jullie de boodschappen weer bij albert hein (met een franse naam) kunnen doen. anco kan weer wat meer variatie maken in het avondeten. zuurkool bijvoorbeeld, ha ha, dat eten wij toch alleen maar met weersomstandigheden die je nu in nederland hebt. momenteel waait het enorm (weet niet jullie jargon) en regent / sneeuwt het. Uiteraard blijft de sneeuw hier niet liggen en dus is het vies en nat en koud... Jaloers kijk ik naar jullie fotos en lees jullie verhaal. Nog steeds positieve, enthousiaste verhalen waarin duidelijk is dat heel de familie geniet van deze byzondere reis. Vanaf 20 februari heeft Noord een week vakantie, dus die zou ik dan ook maar aannemen, even rust met lesgeven / krijgen. Wij gaan Carnaval vieren in Limburg en daarna gaan Job en Claire logeren. Hebben we een paar dagen het 'rijk' alleen.
tot jullie volgende verhaal, veel liefs uit Hoofddorp!!
Louis Jannie Job en Claire -
10 Februari 2009 - 17:59
Peet Ameland:
Dag lieve allevijf,
Als docent (ahum) kan ik jullie geruststellen: maak je vooral niet (te) druk om die lessen die je niet van de grond krijgt af en toe Tineke. De kids maken nu levenslessen mee die niemand ooit meer van ze af kan pakken en waar ze veeeeeel meer van kunnen leren dan wat in de boekjes staat! Ik wou dat die Friese randjongeren bij mij in de klas es wat meer van de wereld gezien hadden dan alleen maar de dorpskroeg in Metslawier ;-)Voor ons geen wintersport noch carnaval, maar wel een verhuizing in aantocht dus eindelijk na 6 jaar de containers uitpakken en een eigen stek creeren! Daar hoeven jullie je gelukkig nog even niet mee bezig te houden. Enjoy life! xxxx vanaf het mooiste stukje buitenland van Nederland
ps je aanbod van komen helpen neem ik met graagte in gedachten mee!
-
10 Februari 2009 - 19:40
Erwin:
Hallo iedereen,
Kan het zijn dat er op Martinique een P&V park ligt. Lijkt me wel leuk om een bezoekje te brengen aan de collegae,
Groetjes;
Erwin -
10 Februari 2009 - 21:45
Jan Reuvers:
Super stories Anco, het lezen over Martinique maakt omns echt jaloers sinds wij al jaren met veel plezir varen in de Carib!! Geniet er maar van terwijl hier de financiele storm woedt. Maar ook die wind gaat weer liggen in de toekomst.
Groeten uit Flevoland!
JR -
11 Februari 2009 - 17:41
Peter Van Ee:
Hi fam. van Geffen,
Weer een tijdje geleden dat we een bericht gestuurd hebben. Uiteraard volgen wij jullie op de voet.
Wat heerlijk dat voorstag goed onder handen is genomen, het Profurl rolreefsysteem weer goed werkt en geleidebus weer functioneert.
Laten we eerlijk zijn, jullie leven beleven wij in het koude en kille Nederland als een film. De foto’s maken deze belevenis uiteraard wel realistisch. Wat is de wereld toch mooi en hebben jullie toch een prachtige stap gezet om dit te ondernemen met de kids.
Blijf heerlijk genieten. De tijd vliegt al hopen wij van harte voor jullie dat de tijd daar “minder snel” gaat als hier in het haastige Nederland (Europa).
We laten snel weer iets van ons horen!
Gr. Monique, Peter, Tjen en Damon
-
11 Februari 2009 - 18:14
Roelien:
Super jullie verhaal weer en dan die foto's er nog bij! Knap hoor Tineke tussen al dat natuurschoon en prachtig weer en al die kids die er zijn, toch zo fanatiek het lesgeven te blijven volhouden. Weet wel dat het moet maar lijkt me niet makkelijk je kids steeds bij de les te houden en te motiveren!
Liefs Roelien -
12 Februari 2009 - 18:02
De Bosschertjes:
Hoi familie,
Wij dagelijks weer kijken of er al nieuws vanuit Martinique te lezen was. En jawel, het duurde voor ons natuurlijk te lang, maar er is weer een reisverslag. Tineke is druk met lesgeven maar die blokfluit van Anco daar lezen we nog steeds niets over. Gelukkig hebben jullie het heerlijk naar jullie zin en zullen er nog vele mooie plekjes volgen. Wij vertrekken komend weekend naar Euro Disney. Veel zin in; Mathijs lag vanochtend sinds jaren met griep in z'n bed. En nu maar hopen dat ie op tijd weer beter is. Morgen komen er ca. 2600 gasten naar de EH voor een weekendje. Er is een hoop geklust en gedaan; het park zal weer een stuk gezelliger zijn mét gasten. 'k Ga nu lekker onderuit op de bank. Tot de volgende keer maar weer!
Rolf, Trea, Mathijs en Ivo -
13 Februari 2009 - 21:41
Fenna:
Hoi,
Leuke vakantieverhalen en foto's! Lekker relaxen in een bekende sfeer en service voor de boot..
Bedankt voor de verjaardagsmailtjes !
Groetjes, Fenna, Marijn en Jorrit -
15 Februari 2009 - 12:39
Manuela & Frank:
Middag Anco & Tineke,
"Jahrestag"... ben vandaag de hele dag bezig geweest om alle berichten van jullie prachtige reis te lezen.. en waarschijnlijk zoals jullie zelf ook heb ik er enorm van genoten om te zien en lezen hoe mooi het leven kan zijn.
Beginnend bij het begin las ik dat het precies een jaar geleden was dat jullie deze Site hebben opgestart.
Gelukkig voor jullie is het jaar van genieten nog niet voorbij daar de echte start van de reis pas in de zomer begon.
Wij wensen jullie verder een hele fijne reis , en Tineke chapeau voor het iedere dag weer opnieuw les geven van de kindertjes ... als ik me voorstel hoe moeilijk het al bij ons is om met Benedict slechts z'n huiswerk te doen.))
Wens jullie verder een hele fijne reis en we zullen ons zeker nog eens melden.
p.s. Natuurlijk heb ik eerst de reisberichten met de mooie titels gelezen ... dus als tip "ook als er niets gebeurt ... een mooie headliner doet z'n werk".
Manu & Frank
-
16 Februari 2009 - 15:47
Grote Oma:
De prachtige foto's bekeken. Wat genieten jullie daar.Lars, julia en jort wat zien jullie toch veel. Wat zullen jullie als je hier weer naar school gaat veel te vertellen hebben. Pappa en mamma zullen ook wel erg genieten. Wij genieten hier van een hoop regen. Er is geen zonnetje te zien. Vanmiddag ben ik met oom Be en tante Tineke naar tuinland geweest. Daar hebben wij nog wel mooie tropisch bloemen gezien. Tot spoedig ziens en heel veel kusjes voor jullie allemaal. Groetjes mamma/oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
