Lekker cruisen langs Bretagne

Na Brest….
We zijn op donderdag vertrokken uit Brest en hebben na een dag zeilen en aangenaam weer ons anker laten vallen in de baai van Sainte-Evette. Een heel schattig Frans vissersdorpje met een leuk strand waar Lars, Julia en Jort zich prima hebben vermaakt. Wat opvalt aan deze kust zijn de witte huizen met de grijze daken, de heuvelachtige kust, de mooie baaien en leuke stranden tussen de rotsen verscholen. Het doet niet heel uitbundig aan, zelfs enigszins eenvoudig. De Normandische kust is overweldigender, ruiger, veel bloemenpracht en meer variatie. Grote huizen en panden waaruit veel meer handel spreekt. Het lijkt wel of de Normandische streek in de eeuwen voor ons veel succesvoller is geweest.
Van Sainte-Evette naar Lorient, een grote marina met veel faciliteiten onder andere een wasmachine en internet. Dat laatste vinden we nog steeds belangrijk, graag laten we regelmatig iets van ons horen, wellicht ook omdat we onze rust nog niet helemaal gevonden hebben, en vinden dat we dat met een hoge frequentie moeten doen. Bovendien doen de berichten vanuit Nederland ons erg goed. Om toch wat meer rust te creëren hebben we hier 2 nachten gelegen, lekker de was gedaan en voorraad aangevuld. Op zaterdag met een goede wind en zon op naar Belle-Ile met als belangrijkste plaats Le Palais, het aanvaren van dit eiland is werkelijk prachtig, prachtige groene baaien met schattige huisjes. Hoogtepunt waren de 5 of 6 dolfijnen die gedurende 5 minuten langs, onder en naast de boot zwommen. Prachtig om ze onder de boot door te zien zwemmen. Vaak hebben we vernomen dat dit een fantastisch gevoel op roept; Nu dit is zo! Volgens het dolfijnenboek en ons waren het Narrow-beaked oceanic dolphins. Zie voor foto internet. In de haven lig je met meerdere schepen naast elkaar aan een mooring en dendert de ferrie op ongeveer 15 meter een aantal keren per dag langs. We hebben de volgende dag na school Le Palais verkend en lekker gewandeld. Zittend op een rots en uitkijkend op de haven en Le Palais was daar weer het vakantiegevoel en het gevoel dat het wel heel bijzonder is om dit met z’n vijven te ondernemen, ook al is het niet altijd even gemakkelijk. Maar daar heb ik meer last van dan Anco en de kinderen. Alhoewel, Lars ook, tijdens de tocht naar dit eiland hebben we met de armen om elkaar heen gehuild om iedereen die we missen.
Vandaag dit wonderschone eiland verlaten en aangekomen in Pornichet, prima haven waar we weer water en stroom hebben. Liggend aan een mooring hebben we die luxe natuurlijk niet en doen we zuinig met water en stroom. Vanavond komt Jan Paul aan boord om drie dagen mee te varen, vlak voor de Spaanse kust gaat hij weer van boord, terug naar Pornichet om daar in de auto te stappen. Terwijl ik dit schrijf hoor ik de kinderen buiten enthousiast roepen dat Lars een vis gevangen heeft, geen kippenkluifjes dus vanavond. Oh, toch wel, vis zwemt inmiddels weer.
Morgen op naar Les Sables D’Olonne en Rosé d’Anjou. Voorspelling is rustig weer tot en met in ieder geval zondag.