Foldertjes Jort

Onze Jort heeft inmiddels een passie voor foldertjes, plattegronden, etc. Als we ons na aankomst melden bij el Capitain gaat hij in het havenkantoor op zoek naar naar alles dat íe kan verzamelen. Trekt folders uit de rekken en scheurt plattegronden van de stapel. Deze week maakte íe het wel heel bont. Terug op de boot ontdekten we dat Jort een geboortekaartje bij zich had. Weliswaar een heel oud kaartje, dochter Susan was geboren in 2005, en met een koe in allerlei kleurtjes op de voorkant, dat laatste had Jort z’n aandacht getrokken. Overigens is Susan van Nederlandse ouders die blijkbaar in Santander wonen, het kaartje was in het Spaans en het Nederlands uitgevoerd. Jort is erg in trek bij de Spaanse dames, hij krijgt regelmatig een aai over z’n witte haar.
Lars en Julia hebben deze week voor het eerst toetsen gemaakt. Beide een toets rekenen en aardrijkskunde. De toets rekenen hebben ze digitaal gedaan en aardrijkskunde gewoon op papier. De papieren toetsen verzamelen we en aan het eind van de maand sturen we ze op naar juf Irene van de Wereldschool die ze dan nakijkt.
Omdat het lesgeven best een behoorlijke klus is geeft Anco Jort vaak les. Verhaaltjes lezen, kinderliedjes oefenen, tekenen, verven en plakken begeleiden. Samen boodschappen doen en klussen vinden wij ook tot het lesgeven behoren. Er wordt dus geregeld gesmokkeld. Als ik Julia en Lars les geef, gaat Anco vaak op pad met Jort naar een supermarkt, of op zoek naar een geschikte shop om te kopen wat we moeten hebben. Zo kunnen Lars en Julia zich ook wat beter concentreren. Vaak hele zoektochten door de plaatsjes die we aandoen op zoek naar spullen. Voorbeeld is een gasfles. Onze Hollandse fitting hebben ze niet in Spanje. Zoeken dus. Moet zeggen dat het heerlijk is om zo de tijd door te brengen. Vaak maken we gebruik van het openbaar vervoer en moeten we een eind lopen naar een bushalte, zo zijn we een hele middag zoet met reizen, wandelen en boodschappen doen. Thuis gebeurde dat vaak in alle haast. Vast wel herkenbaar voor sommigen onder jullie.
Vanmiddag hebben we boodschappen gedaan met onze Engelse buren in de haven, zij hadden een auto gehuurd en nodigden ons uit om mee te gaan. Een alleraardigst stel met bijzonder aandoenlijke Engelse manieren en humor. Op weg naar de supermarkt ontstaat een geanimeerd gesprek over hun opvatting wanneer de motor op de boot aan gaat en de oorzaak van de harde wind deze ochtend. Het was hem niet gemeld door zijn weersdienst; Metoffice Engeland. Anco had hem twee dagen geleden al gemeld dat het zou gaan stormen. Hij had nu wel bijzondere interesse in hoe wij dit wisten. Anco moest droog melden dat het de Duitsers waren. Ter info de wind raasde deze ochtend met maximaal 60 knopen over ons heen. (windkracht 11) Neem van ons aan erg hard!.
Bij deze wind wens je een ieder toe dat je niet op zee zit. Het is dan ook verbazend en heroïsch tegelijk als schepen de haven binnenvaren. Op het hoogtepunt van de storm. Gemiddeld 8 (38 knopen) met pieken tot dik 11 beaufort. Bij deze omstandigheden komt er een kleine Belgisch boot binnen. Hebben vast even tijd nodig bij te komen. Achter ons liggen inmiddels twee Zweedse schepen zijn vannacht binnengelopen. De berichten zijn dat de golven 4-5 meter belopen. Wij liggen in ieder geval droog en met dubbele lijnen aan een stijger en geven les!.
Santander ligt in de streek Cantabria. Helaas is het ons niet gelukt een bezoek te brengen aan het achterland. Iets dat we zeker ooit nog gaan doen. Cultuurhistorisch en qua omgeving spreekt het ons bijzonder aan. Uit de folders en foto’s kunnen we opmaken dat er prachtige grotwandelingen te maken zijn, bergwandelingen, pittoreske Spaanse dorpjes te bezoeken zijn en veel landschappelijk schoon. Goed dit hebben we dus gemist. Wat we niet gemist hebben is de stad. Ze hebben hier een aantal leuke stadswandelingen samengesteld. Heel leuk om te doen. Wat we ook niet gemist hebben is de eigenschap van Santanders (troffen we ook in de voorgaande plaatsten aan) om te recreëren. Overdag is het relatief rustig, maar zodra het avond wordt, wordt het druk. Zitten terrassen vol en zijn mensen drukdoende met elkaar. Een hele gezellige sfeer waar je graag deel van wil uitmaken. Punt is wel dat wij echte Hollanders zijn die geen Spaans spreken. Het blijft voor ons dus ervaren. De meest merkwaardige ervaring was het gedrag van Santanders om te willen fietsen. Je ziet nauwelijks fietsen op straat. Zeg maar gewoon niet. Om toch te kunnen fietsen hebben ze rond het vliegveld een fietspad aangelegd waar een fietsverhuur aan gevestigd is. Om 19.00 uur is het hier druk met mensen die een vliegveld aan het ronden zijn, met helmpjes op, op het type stadfiets(opoe fiets), en allemaal in de zelfde richting. Voor een natie waar toch behoorlijk goede wielrenners vandaan komen, verbazend.
Het eigenwijsje van deze week luidt “ik gun het je”.
De komende week willen we La Coruna halen. Moet lukken is maar 200 mijl.