We zijn op Antigua

Het werd weer eens tijd om onder onze palmboom vandaan te komen en weer eens een stukje te schrijven.

Het leven dat we nu leiden dekt overigens niet deze lading. Alhoewel dit moeilijk uit te leggen is aan het thuisfront in Nederland met alle werkstress, maar wij hebben geen ………. vakantie. Althans zo voelen en ervaren wij het niet. Dit is gewoon ons huidige leven. Er is toch een dagelijks ritme van lesgeven, vaste tijden eten etc. en ook wel stres s. Regelmatig gaat er iets kapot dat dan gerepareerd moet worden, zelf doen of uitbesteden en waar dan. Het is niet zo dat we elke middag aan het strand liggen, plaatsen bekijken, doorvaren, etc. Vaak proberen we een flink aantal dagen op een locatie te blijven om de regelmaat er in te houden.

Na een kleine twee weken gelegen te hebben in Dominica voeren we door naar Antigua. Dominca heeft er 5 ambassadeurs bij. Wat was dit eiland verrassend mooi. We schreven er de vorige keer al wat over, maar het eiland heeft nog veel meer indrukwekkende plekken. Zo zijn we gaan zwemmen op Champagne Beach in het zuiden van het eiland. Dit strand dankt haar naam aan alle kleine luchtbelletjes die opstijgen in het water. Je zwemt hier boven een actieve vulkaan en deze zorgt er voor dat het water op sommige plaatsen heet te noemen is en overal luchtbelletjes zichtbaar zijn. Een hele bijzondere ervaring. ’s Avonds lekker gegeten met de Samba en de Saeftinghe. De volgende dag door naar Portsmouth, de noordelijkste ankerplaats. Hier zijn we met een gids de Indian River opgeweest. Het is de monding van een rivier die dwars door het regenwoud loopt. Papagaaien, Hummingbirds, krabben,boa constrictors, etc. kom je hier tegen. Het bijzondere aan Dominica is dat er geen dieren leven die giftig zijn. Voor de liefhebbers van de Pirates of de Caribean. Op dit stuk rivier zijn de opnamen gemaakt van het moeras aan het einde van deel 2 en begin deel 3. Aan het einde van het bevaarbare deel kom je bij een stuk waar je de jungle in kunt lopen. Hier hebben we genoten van alcohol vrije cocktails en onderwijl zagen we 5 !!! Dominicaanse Parots. Groene papgaaien met fel rode snavels. Zelfs voor onze gids was dit uniek. Bij zonsondergang barst het van de muggen. De vroegere indianen leefden midden in deze rimboe, en gebruikte de schors van een bepaalde boom en brandden dit, hiermee hielden ze deze beesten op afstand. Het is wonderlijk dat veel zeilers dit eiland links laten liggen. Dit door de negatieve naam die het in de loop van de jaren heeft opgebouwd inzake criminaliteit. Toch vinden wij en zij die er ook geweest de natuur overweldigend mooi!

Na deze jungle ervaringen op naar Antigua. Maar eerst nog daar zien te komen. De tocht was aan de wind en zo’n 100 mijl. We besloten het in twee stukken te hakken. Eerst naar Iles de Saintes, toen naar Guadeloupe . Hier was de 7e week van de staking nog in volle gang. Nog steeds niks open. Dit was de 25e en ook de verjaardag van Jort. Ons mannetje werd 5. Samen met de Samba hebben we dit gevierd met pannenkoeken en nasi . Die nacht poeierde de wind loeihard over ons heen. De bergen hier zorgen voor een trechterwerking die de wind doet toenemen. We verbazen ons altijd weer dat het anker het blijft houden.

Op de 26e om 16.00 uur liepen we English Harbour op Antigua binnen . Wat een prachtige entree. Na 3 maanden Carieb ben je erg gewend geraakt aan de creoolse stijl. Eenvoudige huizen en steden die weinig cultuur historisch te bieden hebben . Ik denk dat de orkanen hier voor een belangrijk deel debet aan zijn. Waar we nu liggen is 100% het tegenovergestelde. We liggen aan een kade midden in een 17e eeuws dock yard. Vergelijk het maar met een soort openlucht museum. Hier heeft de beroemde Engelse Admiraal Nelson nog gelegen. Om ons heen alleen maar goed onderhouden en gerestaureerde kades, vestingwallen en huizen. Daarnaast liggen er fantastische jachten met grote permanente bemanningen. De rijken op deze aarde laten hun superjachten hier blijkbaar graag achter. Meedoen aan de Antigua classics en dan verschepen of zeilen naar de Mediterrane. De dock yard is werkelijk prachtig. Wij kennen geen haven die zoveel sfeer oproept. We konden het dan ook niet laten om aan de kade te gaan liggen, we hadden het verdiend, vonden we . Het is een A1 locatie waar we inmiddels 3 nachten hebben doorgebracht. De kinderen direct de wal op om te spelen op de Engelse gazon die je hier overal aantreft. Ze vinden het heerlijk zo vanaf de boot de kant op lekker rennen.

Tot onze grote verbazing lagen Nicholas en Steve er ook nog. Hun mast staat er nog steeds niet op. Sinds hun overtocht en op dezelfde dag aangekomen als wij liggen ze hier. Ze hopen eind maart weer een rig te hebben. De prijzen zijn hier hoog, het loont dus om de mast te verschepen vanuit Engeland. Op vrijdagavond bij hen uitgenodigd voor curries met veel zelfgemaakte rumpunch. Ze hadden gekookt voor 13 personen. Die avond zat we heerlijke in de tropische koelte van de nacht aan picknicktafels te genieten van heerlijke, door de heren, zelfgemaakte indiase curries .

Zondag komt Berend op bezoek. Hij is van plan naar de Heineken Regatta op Sint Maarten te gaan Gezellig om weer eens lekker bij te praten. Hij zal het hier nog wel kennen vanuit zijn zeiltijd.

Zo langzaam maar zeker sluipt het vertrek en terug naar Nederland ons leven in. Een deel van de mensen die we ontmoet hebben varen door naar de Amerikaanse kust en daar nemen we inmiddels afscheid van, zoals gisteren van de Walrus. Wij willen nog een aantal eilanden bezoeken voordat we naar St.Maarten gaan. Nog 2 maanden en dan beginnen Lars en Anco aan de terugtocht. Een actielijst van alle to do’s is al weer gemaakt.

We zouden het bijna vergeten te melden, maar er was ook weer het nodige kluswerk. Het lijkt een detail als je het zo schrijft, maar alles gaat kapot. We troosten ons met de gedachte dat anderen dit ook hebben. Of het nu nieuwe of oude schepen zijn. Vaak zijn het geen kleinigheden. Gebroken verstagingen, roerbladen die los zitten, motoren die het niet meer doen, electra met problemen. Onze onderhoud acties de afgelopen twee weken waren de volgende, laptop die niet meer lekker werkte, vervangen en opnieuw configureren en software uploaden, watertank is weer lek de vloer moet dus weer helemaal open, motor loopt in temperatuur op bij zware belasting, uitvinden wat het kon zijn, nieuwe windgenerator heeft het begeven en moest dus gedemonteerd worden, buitenboord motor vervuilde carburateur en de kap en choke zijn gebroken, en tot slot nog het gewone onderhoud. Voor klussers een heerlijke tijd. Het punt is dat wij het klussen niet meer leuk vinden.

Zo aan het einde van dit artikeltje met als start het is geen vakantie, zullen jullie wel denken : “Wat hebben ze het zwaar”. Geloof het of niet maar het kaartje dat Jort en Berend vandaag trokken had als wijsheid voor de week “Ik ben rijk”