Berichtje van 9 uur geleden....

Beste vrienden, bekenden en familie,

Zoals jullie hebben gelezen in de eerdere verslagen is het moraal onder ons goed en vliegen de dagen aan ons voorbij. Die dagen bestaan hoofdzakelijk uit : wachtlopen, eten, lezen/spelletje spelen en slapen. Over het laatste wil ik graag iets vertellen. Slapen lijkt vaak iets wat vrij makkelijk kan worden uitgeoefend, maar niets is minder waar. Als de boot continu slingerd en stampt is het niet eenvoudig om in de boeghut je plekje te vinden en ontspannen te gaan slapen. Een zijwaardse verplaasting van 30 cm en een vertikale verplaatsing van 15 centimeter is geen uitzondering. Ergo als je los komt van je bed is het moeilijk rusten. Toch vind je hierin je weg en wordt je creatief. Je slaapt op de vloer in de kombuis, je slaapt buiten in de kuip en kruipt bij Lars op de bank om voldoende uurtjes te maken. Ik kan jullie vertellen, dat door iedereen hier voldoende uurtjes slaap worden gemaakt. Regelmatig worden boeken met dichte ogen gelezen, wordt de overzeiler (zeekaart)met de ogen dicht bestudeerd en wordt in bed een tijdje de rug gestrekt. Soms vraag ik mij af of er nog slaap over is als we weer aan de wal zijn.

Natuurlijk raak je door de eerder genoemd bezigheden in een bepaald ritme. Echter nooit wordt het een sleur of routinematig.
De afgelopen dagen hebben we flinke wind gehad (tot windkracht 7). De golfen die hierdoor onstonden waren knobbelig en kort. Dit betekent dat de boot en wij het zwaar te verduren hebben gehad. Dat de boot het zwaar voor zijn kiezen kreeg, bleek wel uit het feit dat op 16 mei om 21 :00 uur (plaatselijke tijd) de babystag brak. (Voor niet zeilers zijn stagen: staalkabels die de krachten die op de mast worden uitgeoefend door zeilen, rollen en stampen moeten opvangen) Je kunt je voorstellen dat we hier niet en zeker niet onder deze weersomstandigheden op zaten te wachten. We hebben besloten op de fok verder te zeilen en de mast met vallen te stabiliseren.
De volgende ochtend is in de stromende regen gewerkt aan een oplossing. Zo hebben we van de oude babystag een noodstag kunnen maken die om elf uur door Karel in de mast is aangebracht en deze voldoet op dit moment bijna weer als volwaardige stag.
Voor iedereen een kick om met vereende kracht een toch flinke tegenslag om te zetten in een passende oplossing. Zo midden op de oceaan heb je niet even de ANWB die je een handje helpt. Hier zul je het moeten doen met de creativiteit van de bemanning en de middelen die in ruime mate aanwezig zijn.
Toen de stag was geinstaleerd is de wind overdag langzaam iets afgenomen en de richting wat zuidelijker geworden, zodat we vanaf dat moment weer goed op Horta kunnen koersen. In de afgelopen nacht is de wind steeds verder gaan liggen en varen we op dit moment op de motor. Onze positie is nu N 39.20.552 graden en W 39.54.859 graden en we hebben nog 547 mijl (+/- 4 a 5 dagen varen) te gaan voor we weer vaste grond onder de voeten hebben.

Opvallend is overigens dat we de afgelopen dagen meer leven om de boot hebben gehad. Alleen gisteren al werden we tot vier keer bezocht door dolfijnen. Zelf tijdens de nachtelijke wachten komen ze op bezoek en lijkt het wel dat ze door hun gekwetter willen laten weten dat ze er zijn. Ongelovelijk indrukwekkend hoe onbevangen en nieuwsgierig deze beesten zijn. Verder zijn er naast walvissen ook nog een haai en een zeeschilpad langs komen zwemmen. Ik kan jullie vertellen dit verveeld nooit.

Namens ons allen,

groetjes en tot het volgende verslag

Robbert