De eerste 3 dagen....

Hieronder het eerste bericht vanaf de Atlantische Oceaan. Het programma verplicht mij een land in te vullen, dus heb ik gekozen voor Bermuda omdat ze in eerste instantie die richting op gaan. Anco stuurt mij via sailmail hun belevenissen zodat ik die weer op de site kan zetten.

Groetjes Tineke, Julia en Jort vanuit het koude Almere.

Beste allemaal,

Hierbij een bericht hoe het met ons gaat.

Maandag 12.00 uur met een goede weersverwachting en een lekker windje vertrokken. Langs St. Maarten en Anguilla was het kruisen. Terwijl Anguilla vervaagd, worden we voor een laatste keer begroet door een Griend (pilot whale) Hij of zij springt nog een keer sierlijk uit het water. Onze eerste ontmoeting met de Carieb was ook een springende griend. Nu bij vertrek ook weer. Net of ze een laatste groet wilde brengen

Terwijl de schemer invalt neemt de wind toe. De eerste nacht gaan we met dik 25 knopen de nacht in. Later die nacht en de gehele volgende dag zou het tussen de 25-35 ( 7 beaufort) knopen blazen. Niks lekker rustig inslingeren en genieten van een zwoele avond in de passat. Meteen in onze zeilpakken en enorme hoeveelheden buiswater trotseren. De koers is richting Bermuda, zodat we voortdurend 60 graden zeilen. Omdanks deze aan de windse koers en de harde wind loopt ons bootje geweldig en met een record vaart. Geregeld meten we 10 knopen op het log. Als het zo door gaat zijn we binnen 17 dagen op de Azoren.

We hebben het gevoel dat we nu in rustiger weer terechtgekomen zijn. Terwijl ik dit bericht maak genieten we van een heldere maan en 15-20 knopen wind.

Gelukkig is Wietse de enige die niet katterig is. Hij doet geweldig zijn best voor ons allemaal. Eten maken, spullen aangeven, etc. De enige plek waar je goed kan zijn is met je gezicht in de wind of liggen in bed. Ondanks dit is de moraal hoog en iedereen geniet van het zeilen. Leuk om te zien dat de groentjes in lange afstand zeilen, Karel en Robbert, heel enthousiast zijn. Ik geloof dat ik de enige ben die nu nog katterig is en me weer afvraag of oceaan zeilen wel echt leuk is. Lars is inmiddels bezig met zijn tweede boek. Zijn zorg is of hij wel genoeg boeken heeft voor de reis.

Het slapen blijft nog even een punt. We slingeren behoorlijk en echt lekker lig je niet in je bed. Zo vinden we Robbert op een matras in het kombuis en Lars op de bank in de salon. De anderen redden het in hun bed.

Vanavond voor het eerst weer gezond gegeten. Een griekse salade. Moet ook wel want het fruit en de groente rotten wel erg hard.

De investeringen in de energievoorziening werpen z'n vruchten af. We varen nu twee en een halve dag zonder te laden met de motor. Het blijkt dat de windgenerator het aan kan.

Tot zover,
Anco